ανάπαλος

(I)

-η, -ο 1. απαλός, μαλακός

2. (για πρόσωπα) α) οκνηρός, τεμπέλης

β) ανίκανος, αδέξιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αν(α)-* + απαλός].

————————

(II)

ἀνάπαλος και ποιητ. ἄμπαλος, ο (Α) [ἀναπάλλω]

1. η ανάπαλση*

2. φρ. «κατ’ ἄμπαλον μισθοῡν», με δημοπρασία.